Młode Wilki '91/'92 podczas sparingowego meczu z seniorami Naprzodu Zielonki opuściły boisko. Zejście z placu gry odbyło się na polecenie Jarosława Wójcika, pierwszego trenera naszego zespołu.

legia.com: Jak przebiegało to spotkanie do momentu wydania przez Ciebie polecenia opuszczenia boiska?

Jarosław Wójcik: Już w początkowych minutach uwidoczniła się nasza przewaga w organizacji i szybkości gry. Przewyższaliśmy również naszych rywali pod względem umiejętności technicznych. Dobrą partię rozegrał cały zespół, lecz w szczególności zadowoleni jesteśmy z gry naszej prawej strony - Kacpra Starka i Marcina Bochenka. Fragmentami świetnie prezentowali się również Mateusz Tietz oraz Eryk Stoch. Maciek Wydra i Mateusz Cichocki korzystnie wyglądali na tyłach, nierzadko wdawali się w kończone zwycięstwem pojedynki indywidualne. Wymienieni przeze mnie zawodnicy mieli także najwięcej przechwytów. Oprócz akcji zakończonych zdobyciem bramek mieliśmy także inne okazje do podwyższenia wyniku. Po przerwie  w bardzo korzystnej sytuacji znalazł się także Kuba Mikołajczyk - wydaje się jednak, że zbyt długo zwlekał z oddaniem uderzenia na bramkę przeciwnika. Nie były to jedyne nasze uderzenia w drugiej części gry, a wywalczyliśmy jeszcze kilka kornerów.

Czy jakiś konkretny incydent zadecydował o Twojej decyzji?

Atmosfera była zbyt nerwowa. Na boisku doszło do kilku bardzo ostrych fauli z obu stron, dochodziło do potyczek słownych i przepychanek. Dalsza gra groziła kontuzjami. Generalnie mówiąc, decyzję o opuszczeniu boiska podjąłem mając na celu ostudzenie niezdrowych emocji obu drużyn i w trosce o zdrowie piłkarzy.

 
Jak wyglądała reakcja trenerów rywali?

Wszyscy mieliśmy świadomość tego, że chodzi o dobro zawodników, więc po prostu podziękowaliśmy sobie za grę. Co ciekawe, zawodnicy po opuszczeniu boiska również w większości podali sobie ręce. Myślę że wszyscy razem wyciągniemy wnioski na przyszłość – w piłce trzeba zachowywać spokój, bo przecież nie od dziś wiadomo że nadmiar emocji odbiera rozum. Jeśli chodzi o nasz mecz, to dotyczy to obydwu drużyn.


Jaki jest cel w grze nastolatków przeciwko seniorom?

Z Młodymi Wilkami ’91 występowaliśmy w takich spotkaniach już przed rokiem. Gra przeciwko seniorom, niezależnie od zajmowanego przez nich szczebla rozgrywek, to zawsze styczność z dorosłą piłką,. Drugą sprawę stanowią parametry przeciwników - nie są może szybsi i bardziej wytrzymali, lecz dysponują na pewno większą siłą. Pod tym względem ciężko jest z nimi wygrać główkę przy rzucie rożnym czy wolnym, można więc tym samym popracować nad grą ciałem w ramach pojedynków indywidualnych. Nasi zawodnicy są już w końcowej fazie szkolenia i jeśli marzą o profesjonalnym futbolu, to musza sobie radzić w pojedynkach z drużynami seniorskimi.

zgłoś błąd

Dodaj do